Konu: İş Güvenliği Uzmanlarının Görev, Yetki, Sorumluluk Ve Eğitimleri Hakkında Yönetmeliği’nin 11. Maddesinin 3. Fıkrasının Değiştirilmesi/Kaldırılması Talebi
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü’ne
Sayın Yetkili,
İş Güvenliği Uzmanlarının Görev, Yetki, Sorumluluk Ve Eğitimleri Hakkında Yönetmeliği’nin 11. Maddesinin 3. Fıkrası ile iş güvenliği uzmanına, işverene yazılı olarak bildirdiği hayati tehlike arz eden durumların işveren tarafından makul sürede giderilmemesi halinde, durumu ilgili çalışma ve iş kurumu il müdürlüğüne bildirme yükümlülüğü yer almaktadır. Bu düzenleme, ilk bakışta iş güvenliğini artırmaya yönelik bir adım gibi görünse de, uygulamada ciddi sorunlar ve adaletsizlikler yaratmaktadır.
Yönetmeliğin getirdiği bu düzenlemenin temel sorunları ve itiraz gerekçelerimiz aşağıda sunulmuştur:
1. Haksız Sorumluluk Yüklemesi: İş güvenliği uzmanı, mevzuat gereği işverene sadece danışmanlık ve rehberlik hizmeti sunan bir pozisyondadır. Uzmanın, işverenin kararları üzerinde icra veya uygulama yetkisi bulunmamaktadır. Ancak söz konusu fıkra, işverenin finansal, idari veya yönetimsel kısıtlamaları nedeniyle alınamayan önlemlerin sorumluluğunu doğrudan uzmana yüklemektedir. Bu durum, yetki ve sorumluluklar arasındaki dengeyi bozmakta ve adalet ilkesiyle çelişmektedir.
2. Mesleki Rolün Çarpıtılması ve Güven İlişkisinin Zedelenmesi: İş güvenliği uzmanının temel görevi, işverenle işbirliği içinde çalışarak riskleri proaktif bir şekilde yönetmek ve minimize etmektir. Düzenleme, uzmanları işverene karşı bir “ihbarcı” konumuna iterek, bu işbirliğine ve güven ilişkisine zarar vermektedir. Sağlıklı bir iletişimin sekteye uğraması, iş güvenliği süreçlerinin etkinliğini azaltabilir ve asıl amacından uzaklaşılmasına neden olabilir.
3. Amacından Sapma: Düzenleme, iş güvenliğini artırmak yerine, uzmanları potansiyel bir yaptırımla karşı karşıya bırakarak mesleki pratiklerini kısıtlamaktadır. Bu durum, uzmanların asli görevlerine odaklanmasını engellemekte, iş güvenliği bilincinin zayıflamasına ve meslek mensuplarının mağduriyet yaşamasına yol açmaktadır.
Yukarıda belirtilen gerekçelerle, İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri Yönetmeliği’nin 11. Maddesinin 3. Fıkrasının, iş güvenliği uzmanlarının görev, yetki ve sorumluluklarıyla örtüşmediği, haksız ve orantısız bir yükümlülük getirdiği kanaatindeyim. Bu durum, mesleki uygulamaların etkinliğini düşürmekte ve uzmanlar arasında motivasyon kaybına neden olmaktadır.
Bu sorunların giderilmesi ve iş sağlığı ve güvenliği alanında sürdürülebilir bir gelişme sağlanması adına, söz konusu maddenin kaldırılması veya iş güvenliği uzmanlarının fiili yetkileriyle uyumlu hale getirilmesi hususunda gerekli çalışmaların başlatılmasını talep etmekteyim. Adil ve destekleyici bir yasal zemin, uzmanların görevlerini daha etkin bir şekilde yerine getirmesine ve ülke genelinde iş sağlığı ve güvenliği standartlarının yükselmesine katkı sağlayacaktır.
Gereğinin yapılmasını arz ve talep ederiz.
Saygılarımızla,